تاریخچه درب‌های اتوماتیک | سیر رشد و اختراع درب اتوماتیک

درب‌های اتوماتیک امروزه به یکی از اجزای جدانشدنی ساختمان‌های مدرن تبدیل شده‌اند. از ورودی بیمارستان‌ها و مراکز تجاری گرفته تا فروشگاه‌ها و پارکینگ‌های مسکونی، این درب‌ها با عملکرد سریع و بی‌صدا، راحتی و امنیت را هم‌زمان فراهم می‌کنند. اما شاید برایتان جالب باشد بدانید نخستین درب‌های اتوماتیک، هیچ شباهتی به مدل‌های امروزی نداشتند! تاریخچه درب اتوماتیک سفری جذاب از دوران باستان تا عصر فناوری است؛ جایی که خلاقیت یک مهندس یونانی با استفاده از بخار و قرقره‌ها، جرقه نخستین اختراع درب اتوماتیک را زد. پس بیایید در این مقاله دقیق‌ترین با تاریخچه درب‌های اتوماتیک و داستان اختراع این درب‌ها آشنا شویم.

چه کسی درب اتوماتیک را اختراع کرد؟

چندین مخترع در شکل‌گیری ایده درب‌های اتوماتیک نقش داشته‌اند، اما آنچه ما امروزه به‌عنوان «درب اتوماتیک مدرن» می‌شناسیم، به دو مهندس خلاق به نام‌های دی هورتون و لو هیویت در سال ۱۹۵۴ بازمی‌گردد. البته این به معنای نادیده گرفتن تلاش‌های پیشین نیست؛ از جمله طرح سیستم قرقره‌ای و بخار که توسط هرون اسکندرانی در دوران باستان طراحی شد، یا سیستم نوری پیشرفته‌ای که هوراس اچ. ریموند و شلدون اس. روبی برای درب‌های اتوماتیک توسعه دادند.

هورتون و هیویت با درک سختی‌های باز و بسته کردن درب‌های لولایی، به فکر ایجاد دربی افتادند که بتواند بدون دخالت دست باز و بسته شود. آن‌ها این چالش را فرصتی برای بهبود دسترسی و راحتی دانستند و در نتیجه، نخستین نسل از درب‌های اتوماتیک کشویی را طراحی کردند که تقریبا مشابه با درب اتوماتیک تلسکوپی امروزی بود.

تاریخچه درب‌های اتوماتیک؛ از قدیم تاکنون

اولین درب اتوماتیک توسط هرون اسکندرانی برای یک معبد طراحی شد. پس از آن، از همین ایده ساده کمک گرفته شد و درب‌هایی جدید و با تکنولوژی‌های به روز طراحی شدند. طراحی درب‌های اتوماتیک از ابتدا تا به امروز، به صورت واکنش گرا بود. یعنی آن‌ها به حضور افراد واکنش نشان می‌دادند و بدون نیاز به دخالت دست باز و بسته می‌شدند. امروزه نیز این درب‌ها با حسگرهای اختصاصی، می‌توانند باعث باز و بسته شدن اتوماتیک شوند. در جدول زیر، تاریخچه درب‌های اتوماتیک را با جزئیات مشاهده می‌کنید.

اولین درب‌های اتوماتیک چه زمانی اختراع شدند؟

بر اساس نوشته‌های یافت‌شده از یک مهندس و ریاضیدان یونانی به نام هرون اهل اسکندریه، نخستین درب‌های اتوماتیک در اوایل قرن اول میلادی برای باز کردن دروازه‌های معابد طراحی شده بودند. در آثار او، نحوه عملکرد این سیستم‌ها با جزئیات شرح داده شده است. هرون از سیستم قرقره، طناب و فشار بخار برای حرکت درب‌ها استفاده می‌کرد؛ زمانی که کاهنان آتش محراب را روشن می‌کردند، بخار حاصل باعث حرکت وزنه‌ها و باز شدن خودکار درب می‌شد. این نوآوری، یکی از نخستین نمونه‌های ثبت‌شده از اتوماسیون مکانیکی در تاریخ بشر است.

درب‌های اتوماتیک با حسگر پا؛ نوآوری امپراتوری چین

در قرن هفدهم میلادی، چین نیز شاهد نوآوری مشابهی بود. در دوره حکومت یانگ از سلسله سویی (۶۰۴ تا ۶۱۸ میلادی)، دربی ویژه در کتابخانه سلطنتی ساخته شد که با فشار پا باز می‌شد! این سیستم ساده اما هوشمند، دسترسی راحت‌تر را برای امپراتور و اطرافیانش فراهم می‌کرد و به‌نوعی نخستین شکل از درب‌های «حسگر دار» به شمار می‌رود.

درب‌های نوری و وزنی؛ آغاز عصر مدرن

تا سال ۱۹۳۱ میلادی، ایده درب‌های اتوماتیک بار دیگر توسط دو مهندس آمریکایی، هوراس اچ. ریموند و شلدون اس. رابی، جان گرفت. آن‌ها سیستمی نوری طراحی کردند که در رستوران ویلکاکس پیر در شهر کنتیکت نصب شد و به پیشخدمت‌ها اجازه می‌داد بدون لمس درب از آن عبور کنند.

کمی بعد، در دهه ۱۹۶۰، نوع جدیدی از درب‌های خودکار با محرک وزنی (پادری حساس به فشار) رواج یافت. با قرار گرفتن فرد روی زیرانداز، وزن او باعث باز شدن در می‌شد. این درب‌ها در آن زمان به سرعت در هتل‌ها، بانک‌ها، فروشگاه‌ها و ادارات گسترش پیدا کردند.

ظهور حسگرهای حرکتی و مادون قرمز؛ دهه 70 و 90

در دهه ۱۹۷۰، فناوری حسگرهای حرکتی جایگزین سیستم‌های وزنی شد. این حسگرها نه‌تنها ایمنی بیشتری داشتند، بلکه دسترسی را برای افراد کم‌توان جسمی نیز آسان‌تر کردند. به مرور، درهای کشویی و لولایی مجهز به تشخیص حرکت جایگزین مدل‌های قدیمی شدند. در دهه ۱۹۹۰، با ورود حسگرهای مادون قرمز، دقت و سرعت عملکرد درب‌ها به شکل چشمگیری افزایش یافت؛ به طوری که از آن‌ها به عنوان درب اتوماتیک بیمارستانی استفاده می‌کردند. همچنین، درب‌های تاشو و گردان اتوماتیک در این دوران معرفی شدند که به نوبه خود یک اختراع جدید و جذاب محسوب می‌شدند.

زمان اختراع درب اتوماتیک؛ از درب کشویی تا آسانسور

درب‌های اتوماتیک فقط یک نوع درب ساده نیستند که بتوانیم تاریخچه آن‌ها را به یک زمان خاص محدود کنیم. هر نوع درب اتوماتیک از جمله کشویی، درب اتوماتیک پارکینگ و آسانسور مربوط به بازه‌های زمانی مختلف هستند که در ادامه بررسی می‌کنیم.

درب‌های کشویی (اسلایدینگ)

درب‌های کشویی در سال ۱۹۵۴ توسط دی هورتون و لو هیویت اختراع شدند که به عنوان اولین درب‌های کشویی اتوماتیک تجاری استفاده می‌شدند. این اختراع درب اتوماتیک بسیار مورد توجه قرار گرفت، زیرا تا به امروز از این فناوری به دلیل راحتی و دسترسی نیز استفاده می‌شود.

درب اتوماتیک پارکینگ

درب‌های اتوماتیک پارکینگ توسط سی.جی جانسون در سال ۱۹۲۶ اختراع شدند. او از یک موتور و سیستم محرک زنجیری استفاده کرد که می‌توانست با فشار ساده یک دکمه کار کند. حرکت زنجیر نیروی کافی برای بالا بردن درب در امتداد مجموعه‌ای از ریل‌ها را فراهم می‌کرد. همین محرک زنجیری همچنین می‌توانست درب گاراژ را بالا و پایین ببرد. مکانیسمی که امروزه در بسیاری از درب‌ها از جمله درب سکشنال و کرکره برقی شاهد هستیم.

درب اتوماتیک آسانسور

الکساندر مایلز، یک مخترع موفق سیاه‌پوست، در سال ۱۸۸۷ درب‌های اتوماتیک آسانسور را ساخت. این درب‌ها از طریق اهرم‌ها و غلتک‌ها برای باز و بسته شدن کار می‌کردند. مایلز با این اختراع با چالش‌های زیادی روبرو شد. مشکل اصلی که او با آن مواجه بود، خطر باز ماندن کامل درب‌های چاه آسانسور بود که منجر به سقوط افراد از ارتفاع زیاد می‌شد. مایلز با بررسی دقیق، این مشکل را با یک کمربند انعطاف‌پذیر که به چاه آسانسور متصل بود، حل کرد.

جمع‌بندی

شاید در ابتدا تصور کنید که اولین درب‌های اتوماتیک تنها چندین سال پیش ساخته شدند، اما با نگاهی به تاریخچه درب‌های اتوماتیک می‌توانید متوجه شوید که آن‌ها برای اولین بار در قرن اول میلادی طراحی و ارائه شدند. از آن زمان تاکنون، دانشمندان زیادی با شناسایی نقاط ضعف درب‌های اتوماتیک قدیمی، درب‌های جدیدی را طراحی کرده‌اند که عملکرد بسیار بهتری نسبت به نسخه‌های قدیمی خود داشتند. تاریخچه درب‌های اتوماتیک قدیمی و سیر رشد آن‌ها تا به امروز، نشان‌دهنده حجم موفقیت و تکامل درب سریع اتوماتیک در بازار امروز است.